Κωνσταντινούπολη : To περίφημο …..turkish delight θα το βρείτε στου Hacibekir

Από τα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, το όνομα του Χατζή Μπεκίρ είχε γίνει θρύλος στην  τουρκική ζαχαροπλαστική .  Λέγεται πως ο  Χατζή Μπεκίρ  επινόησε το λουκούμι όταν άκουσε το σουλτάνο να φωνάζει οργισμένος επειδή έσπασε το δόντι του από τη σκληρή καραμέλα που έτρωγε, και να απαιτεί ένα μαλακό γλυκό. Έσπευσε λοιπόν στο μικρό ζαχαροπλαστείο, που είχε ανοίξει στο Μπαχτσέκαπι της Κωνσταντινούπολης, έριξε μέσα στο καζάνι νερό, ζάχαρη, αλεύρι, κιτρικό οξύ και ροδόνερο και άρχισε να το ανακατεύει για ώρες ολόκληρες μέχρι που έγινε ένα διάφανο, κολλώδες μείγμα, το οποίο έχυσε πάνω σε μια επίπεδη επιφάνεια αλειμμένη με αμυγδαλέλαιο, και το άφησε να κρυώσει. Ύστερα, το έκοψε σε μικρά κομματάκια, μια μπουκιά το καθένα, και τα πασπάλισε με ζάχαρη. Δοκίμασε το γλυκό, ήταν μαλακό και ευκολομάσητο. Είχε «γεννηθεί» το περίφημο ραχάτ λουκούμ που χάρισε το αξίωμα του  αρχιζαχαροπλάστη του Παλατιού στον Χατζή Μπεκίρ.  Για την ιστορία να αναφέρουμε πως ο   Ali Muhiddin Haci Bekir  ήρθε στην Κωνσταντινούπολη από το ορεινό χωριό  Kastamonu το 1777 και άνοιξε  το πρώτο κατάστημα στην Παλιά Πόλη, παρασκευάζοντας  νόστιμες καραμέλες  και  λουκούμια σε εξαιρετικές γεύσεις .  Σήμερα, οι κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης  αλλά και οι  τουρίστες  εξακολουθούν να αγοράζουν τα λουκούμια  τους  από το  κατάστημα  του Haci Bekir  φτιαγμένα πάντα με την πρώτη αυθεντική συνταγή , το  πιο μαλακό και αρωματικό λουκούμι , που  λιώνει πραγματικά  στο στόμα  και αναδύει τα πλούσια αρώματα του από  τριαντάφυλλο, καϊμάκι , μαστίχα ,  φιστίκι αιγίνης και καβουρντισμένο αμύγδαλο  .  Το κατάστημα ναυαρχίδα του Ali  Muhiddin  Haci  Bekir βρίσκεται κοντά στο Παζάρι των Μπαχαρικών , υπάρχουν όμως και άλλα υποκαταστήματα σ ε άλλες περιοχές της Πόλης . Η παραγωγή της ζαχαροπλαστικής στην Κωνσταντινούπολη, χρονολογείται από τον 16ο αιώνα, και οι πρώτες ύλες που χρησιμοποιήθηκαν ήταν  το μέλι και το  πετιμέζι  ως γλυκαντικές ουσίες, ενώ  για το δέσιμο των γλυκών  χρησιμοποιούσαν  νερό και αλεύρι .  Προς το τέλος του 18ου αιώνα, κάνει την εμφάνιση της η  ζάχαρη , ενώ με την  ανακάλυψη του αμύλου από έναν Γερμανό επιστήμονα το 1811, ο Haci Bekir άρχισε να χρησιμοποιεί αυτό το υλικό  αντί για αλεύρι. Αυτός ο συνδυασμός των νέων συστατικών του αμύλου και ζάχαρης οδήγησε στην παραγωγή των πιο εκλεκτών λουκουμιών  και αποτέλεσε την αρχή μιας παράδοσης  για τον Haci Bekir που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.  Στις αρχές του 19ου αιώνα, τα λουκούμια του  Haci Bekir, ήταν ακόμη άγνωστα  στην Ευρώπη  μέχρι τη στιγμή  που  ένας Άγγλος τουρίστας επισκέφθηκε το κατάστημα του  και χρειάστηκε να πάρει  για δώρο ένα πακέτο από αυτά   για τους συγγενείς του στην  Αγγλία. Έτσι, αυτό το παραδοσιακό τούρκικο γλυκό   εισήλθε   στην Γηραιά Ήπειρο  και έγινε γνωστό στους  Αγγλοσάξονες ως   Turkish Delight, ενώ στα Βαλκάνια το αγαπήσαμε ως  lokoum .

 

     

                          Ο Haci Bekir …… στη Τέχνη  

 Εξέχουσα  θέση κατέχει   στη Τουρκική κουλτούρα η  παράδοση  του Haci Bekir  αφού  είναι σημείο αναφοράς σε πολλά  μυθιστορήματα και  διηγήματα   Τούρκων συγγραφέων  καθώς και  σε  άλλες μορφές τέχνης που απεικονίζουν τη ζωή στη  Κωνσταντινούπολη στη διάρκεια  του 19ου  και 20ου  αιώνα . Τα λουκούμια του όμως μπήκαν στα τραγούδια και στις σελίδες της  Ελληνικής  λογοτεχνίας: -«Και του Χατζή Μπεκίρ λουκούμ  ο αναστεναγμός του» τραγουδούσαν οι παλαιότεροι , ενώ  η  αξέχαστη Μαρία Ιορδανίδου αναφέρει στις σελίδες της «Λωξάνδρας» τα ονομαστά λουκούμια του Χατζή Μπεκίρ .   Χάρη στον ζωγράφο Vittorio Amadeo Preziosi από την Μάλτα  έχουμε και μια εικαστική καταγραφή σε ακουαρέλα  του Haci Bekir  εν ώρα εργασίας  στο μαγαζί του , αυτόν τον πίνακα  μπορείτε να τον θαυμάσετε  στο  Μουσείο   του Λούβρου.

Haci Bekir  : Διεύθυνση : Istiklal Cad. 83 ,  Beyoğlu , τηλ: 212 245 13 75 – 76 , e-mail : hacibekir@hacibekir.com.tr

Συναγρίδα στα κάρβουνα ( γεύση χωρίς ψεγάδι !!!)

Συναγρίδα η «βασίλισσα των ψαριών» όταν την ψήσετε στα κάρβουνα και την δοκιμάσετε στη συνέχεια δεν θα της βρείτε ούτε ένα ψεγάδι να της προσάψετε!!! Έχει εξαιρετικά νόστιμη ρουστίκ σάρκα, λευκή, άπαχη και σφιχτή , τόσο νόστιμη που δεν θα βρείτε σε κανένα άλλο ψάρι. Είναι η «ψαρούκλα» που τρώνε οι πλούσιοι και ζηλεύουν οι φτωχοί !!! Η επιστημονική της ονομασία είναι dentex dentex και ζει σε βραχώδεις βυθούς κοντά στις ακτές και σε βάθη από 10 έως και 200 μέτρα. Της αρέσουν οι βυθοί με βλάστηση και αγαπάει τα καθαρά νερά.

Υλικά :
H συναγρίδα μας
1 λεμόνι σε λεπτά φετάκια χωρίς τα κουκούτσια,
1 κουταλιά μίγμα από ψιλοκομμένα μυριστικά (θυμάρι, ρίγανη, μαϊντανό…)
½ φρέσκο κρεμμυδάκι ψιλοκομμένο,
1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένη,
1 κουταλάκι βούτυρο,
ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι,
λαδολέμονο και επιπλέον μαϊντανός για το σερβίρισμα.

Οδηγίες προς …… ναυτιλλομένους : Πλένετε και στραγγίζετε το ψάρι και με ένα κοφτερό μαχαιράκι κάνετε από 3-4 χαρακιές στα πλευρά του, βάθους ½ εκ. περίπου.
Ύστερα, αλατοπιπερώνετε το εσωτερικό του και μπήγετε μέσα σε μια στρώση όσα φετάκια λεμονιού χωράει και από πάνω βάζετε τα μυριστικά, το κρεμμυδάκι,το σκόρδο και το βούτυρο σε πολύ μικρά κομματάκια.
Λαδώνετε το ψάρι με ελαιόλαδο, τα βάζετε σε ειδική διπλή σχάρα για να το γυρίζετε εύκολα (αν έχετε) και το βάζετε πάνω στη (ζεστή) σχάρα της ψηστιέρας, κοντά στα κάρβουνα.
Το ψήνετε για 15-20 λεπτά από την κάθε πλευρά (ανάλογα με το πάχος του ψαριού),γυρίζοντας το μια μόνο φορά, μέχρι η σάρκα του να γίνει πέρα για πέρα αδιαφανής και άσπρη. Το σερβίρετε πασπαλισμένο με επιπλέον μαϊντανό και λαδολέμονο.

Συνοδέψαμε : Τη συναγρίδα με λευκό «Βίβλια Χώρα» από τους πρόποδες του όρους Παγγαίου , ένα ιδανικό πάντρεµα της αρωματικής ποικιλίας Sauvignon Blanc με το πληθωρικό Ασύρτικο που δίνει πλούσια αρώματα φρούτων και εσπεριδοειδών στο στόμα.