Το εστιατόριο «Σάββας Ποπάυ» στον Περίβολο της Σαντορίνης σερβίρει θαλασσινή κουζίνα και τοπικές γεύσεις

☛   Φτάσαμε στη όμορφη παραλία του Περίβολου με τον Άγιο Γεώργιο τον Θαλασσίτη , να αποτελεί ίσως το πιο όμορφο κομμάτι της , διαθέτει μαύρη άμμο και πολλά οργανωμένα και ελεύθερα μέρη για να απολαύσετε το μπάνιο σας. Εδώ βρίσκεται το εστιατόριο «Σάββας Ποπάυ» ένας τίμιος γευστικός προορισμός που τον επιλέγουν και οι κάτοικοι του νησιού . Και εμείς ακούμε τους ντόπιους!!! Από τις πιο παλιές ταβέρνες στην παραλία του Περίβολου με ιστορία 30 ετών και εξαιρετικό πλεονέκτημα τα φρέσκα ψάρια που ψαρεύει με το καΐκι του ο καπετάν Σάββας.

The story :  Η ιστορία του Ποπάυ ξεκινάει το καλοκαίρι του 1956, όταν ο παππούς Χαράλαμπος ανοίγει την πρώτη ταβέρνα στην παραλία της Περίσσας. Εκεί που έδεναν οι βάρκες με την ψαριά της ημέρας έβγαιναν και οι πρώτοι απλοί μεζέδες προς ξεκούραση και τέρψη των ψαράδων. Το 1984 ο γιος του Σάββας, επιστρέφει στη Σαντορίνη μετά από χρόνια στη θάλασσα και επανασυστήνει την ταβέρνα στην Περίσσα με το όνομα Ποπάυ μέχρι το 1991 που έρχεται πλέον στην παραλία του Περίβολου. Τα χρόνια θα περάσουν και θα γίνουν η ιστορία που ζούμε σήμερα. Τα ψάρια έρχονται ακόμα με το καΐκι, τον Άγιο Σπυρίδωνα πλέον, και στο εστιατόριο μας υποδέχονται ο Σπύρος, με σπουδές στη μαγειρική και την οινολογία, που έχει αναλάβει τα ηνία από το 2001, η Πόπη και η εκλεκτή ομάδα τους. Αλλά από που πήρε το όνομά του το εστιατόριο Σάββας Ποπάυ; Από το όνομα του ιδιοκτήτη και τον πασίγνωστο ηρώα των κόμικς Ποπάυ που διάβαζε ο μικρός τότε Σπύρος , και ήταν το όνομα του πρώτου καϊκιού της οικογένειας. Το ψάρι έχει την τιμητική του στο εστιατόριο, η οικογένεια Γαβαλα επιλέγει  τις καλύτερες πρώτες ύλες και μαγειρεύει με δεξιοτεχνία, αγάπη και μεράκι θαλασσινές σπεσιαλιτέ. Οι ντόπιοι έχουν πολύ ψηλά το εστιατόριο που υπόψιν είναι ανοιχτό και τον χειμώνα για τους κατοίκους του νησιού και τους εκπαιδευτικούς.  

☛  Θα ξεκινήσω με τα ορεκτικά , οι παραδοσιακοί τοματοκεφτέδες με ντιπ γιαουρτιού ήταν νόστιμοι και τραγανοί, η φάβα με καραμελωμένα κρεμμύδια, χυμό ροδιού και ρίγανη ήταν μια διαφορετική πρόταση και μας άρεσε , η μους ταραμά μας κέρδισε με την αφοπλιστική νοστιμιά της , ενώ ο μελίπαστος γαύρος ξεχώρισε με την δωρικότητα του. Το ψαράκι μας ήταν φρεσκότατο και καλοψημένο , τα τηγανητά καλαμαράκια με μαγιονέζα εσπεριδοειδών πέρασαν απαρατήρητα από την παρέα, το σεβίτσε λαβρακιού όμως ήταν μια γευστική εμπειρία γεμάτη ένταση και εκφραστικότητα. Μας απογοήτευσε η λιγκουινάδα με καπνιστό σκουμπρί, κρέμα γάλακτος , κρεμμύδι και άνηθο, ήταν ατυχής η παρασκευή του πιάτου και λανθασμένη η τιμολόγηση του στα 18,50 , όταν η γαριδομακαρονάδα στοίχιζε ένα ευρώ παραπάνω. Και σημειωτέων το ένα κιλό καπνιστό σκουμπρί στην αγορά δεν κοστίζει παραπάνω από 15 ευρώ. Το service ήταν εξυπηρετικό και γρήγορο. Δοκιμάσαμε τις μπύρες από τις τοπικές ζυθοποιίες του νησιού.

Info : Το εστιατόριο  «Σάββας Ποπάυ» απέχει 10 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα του νησιού τα Φηρά , Περίβολος, Σαντορίνη , τηλ : 22860 81332 , ώρες λειτουργίας : 12:30 - 23:00. 

 

 

Το καφενείο-ουζερί «Λέσβιον» στα νταμάρια του Γαλατσίου

☛    Στα Νταμάρια  του Γαλατσίου υψώνονται οι επιβλητικοί βράχοι, τα ερείπια παλιών εγκαταστάσεων, ακόμη και η καμινάδα του ασβεστοκάμινου στέκει ακόμη όρθια, σε πείσμα των καιρών. Οι σινεφίλ θα τα θυμούνται και ως  «σκηνικό» στις ταινίες της Finos Film  «Η Ζούγκλα των Πόλεων» με τον Κώστα Πρέκα και «Έξοδος κινδύνου» με τον Γιώργο Φούντα. Τα παλιά λατομεία στα νταμάρια του Γαλατσίου έδωσαν δουλειά σε πολλούς κατοίκους της επαρχίας που ήρθαν να βρουν την τύχη τους στην Αθήνα μετά το τέλος του πολέμου . Σε αυτά δούλευαν εργάτες από τις Κυκλάδες, την Κρήτη, την Μυτιλήνη και τη Μακεδονία , οι οποίοι έχτισαν τα σπίτια τους γύρω από τα καμίνια και έτσι δημιουργήθηκαν οι πρώτες γειτονιές. Γρήγορα εμφανίζονται και τα πρώτα μαγαζιά για να τους εξυπηρετήσουν , αλλά και τα καφενεία και τα ταβερνεία για την αναψυχή τους . Το 1965 δύο ξαδέρφια ο Βασίλης και ο Δημήτρης Ταστάνης ήρθαν από ένα μικρό χωριό της Καλλονής Λέσβου, την Άγρα κι άνοιξαν το καφενείο «Λέσβιον» . Από τότε το μαγαζί άλλαξε πολλούς ιδιοκτήτες χωρίς επιτυχία μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’80 που το ανέλαβαν ο Παναγιώτης Κακαρώνης (Μυτιληνιός στη καταγωγή) και ο Στράτος Κιουβρέκης . Μακάρι να ήταν όλα τα καφενεία - ουζερί σαν το «Λέσβιον» που σημειωτέων βρίσκεται χαμένο σε έναν ανηφορικό δρόμο του Γαλατσίου κάτω από τα Τουρκοβούνια.

☛   Εδώ θα βρείτε παραδοσιακή θαλασσινή κουζίνα με χρώμα αιγαιοπελαγίτικο , προσεγμένες συνταγές σε τηγάνι και σχάρα , και αληθινούς ψαρομεζέδες που ξυπνάνε μνήμες με τις εκφραστικές τους γεύσεις . Τα ψαράκια του χρυσοτηγανισμένα (το τηγάνι του πιστέψτε με είναι αέρινο), τα αχνιστά μύδια μοναδικά όπως τα κάνουν στη Μυτιλήνη , αυτή η φοβερή μαγειρεμένη σουπιά με τις μελιτζάνες μέσα στο μελάνι της μας «έστειλε» (θα παραγγέλλετε σίγουρα και δεύτερη μερίδα ), το καλαμάρι και το θράψαλο τα φτιάχνει μαστορικά στο «αέρινο» τηγάνι του , πως να ξεχάσω την εξαίσια λακέρδα όπως την φτιάχνουν αριστοτεχνικά στο νησί της Σαπφούς (μια συνταγή που εκτελεί με ιδιαίτερη προσοχή και μεράκι ο γιος του Περικλής Κακαρώνης). Άφησα για το τέλος τον πιο δημοφιλή ουζομεζέ που κακοποιείται στις περισσότερες ταβέρνες , ο λόγος για το ψητό χταπόδι που το βράζουν πριν για να μαλακώσει(!!!) και στο φέρνουν στο τραπέζι flat και στεγνωμένο από τα θαλασσινά του αρώματα. Εδώ η οικογένεια Κακαρώνη το σέβεται απόλυτα, αφού πρώτα το απλώσει στον ήλιο , το ρίχνει μετά στη σχάρα για μερικά λεπτά και φτάνει στο τραπέζι σας ξιδάτο και σφριγηλό , με την μαστιχωτή σκληράδα του και τον θαλασσινό ζωμό στη σάρκα του. Να σημειώσουμε πως η κάβα προσφέρει περισσότερες από 30 ετικέτες σε ούζα και τσίπουρα από τη Μυτιλήνη και τη Λήμνο. Στο τέλος θα σας τρατάρουν γιαουρτάκι με σπιτικό γλυκό βύσσινο.

Info :  Όποιος έχει περάσει τις πόρτες του «Λέσβιον»  έρχεται και ξανάρχεται , γιατί θα βρει ποιοτική ψαροφαγία με τη φρεσκάδα σε πρώτο πλάνο και καλές τιμές , Βαρδουσίων 3, Γαλάτσι , Τηλέφωνο: 210-29.23.689 , ωράριο λειτουργίας : Τρίτη- Κυριακή, 11.30- 00.00 κουζίνα