Κυριακή 12 Νοεμβρίου 2023

Ταξιδεύοντας με οδηγό τη γεύση : Στη πόλη Kelheim και το μοναστήρι του Weltenburg που παράγει μπύρα από το 1050 μ.Χ (Traveling with taste as our guide: In the town of Kelheim and the monastery of Weltenburg which has been producing beer since 1050 AD)

Το Μνημείο Befreiungshalle

Το  μνημείο της απελευθέρωσης (Befreiungshalle) βρίσκεται στον λόφο Michelsberg της πόλης Kelheim. Η πόλη αυτή είναι η αφετηρία του ποτάμιου δίαυλου που ενώνει τον Δούναβη με τον Ρήνο μέσω του ποταμού Μάϊν. Το μνημείο βρίσκεται στην συμβολή των ποταμών Δούναβη και Αλτμύλ στις λεγόμενες “Σιδηρές Πύλες” του Δούναβη στην Βαυαρία . Η κατασκευή της Befreiungshalle  ξεκίνησε το 1842 και ολοκληρώθηκε το 1863 μετά από διαταγή του βασιλιά Λουδοβίκου Α΄ με αρχιτέκτονες τους Friedrich von Gärtner και Leo von Klenze. Το μνημείο αφιερώνεται στους Γερμανούς αγωνιστές της απελευθέρωσης κατά του Ναπολέοντα. Αναφέρεται στους Teutschen (όχι Deutschen) δηλαδή  στους Τεύτονες αγωνιστές.  Το κτίσμα είναι κυκλικό σαν ροτόντα με αρχαιοελληνικά στοιχεία. Έχει ύψος 45 μέτρα και διάμετρο 29 μέτρα. Το κτίριο στηρίζεται εξωτερικά σε 18 κολώνες που φέρουν στην κορυφή τους 18 αγάλματα με τα ονόματα γερμανικών λαών: Φρανκωνέζους, Πομμερανούς, Τυρολέζους,  Βεστφαλούς κα. Στο εσωτερικό του κτιρίου σχηματίζονται 18 εσοχές με 34 αγάλματα Νίκης που το καθένα από αυτά φέρει το όνομα μιας μάχης. Οι νίκες επίσης αντιπροσώπευαν και τα τότε γερμανικά κρατίδια που στην ουσία όμως ήταν 39. Οι Νίκες κατασκευάσθηκαν στην αρχή από  λευκό μάρμαρο Τυρόλου  αλλά επειδή ήταν πολύ ακριβό προτιμήθηκε το μάρμαρο της Καρράρας. Οι επισκέπτες το καλοκαίρι μπορούν να απολαύσουν την διαδρομή από το Kelheim μέχρι την  Befreiungshalle με το ιστορικό τραμ Ludwigsbahn

 Στo Μοναστήρι του Weltenburg

Στην απέναντι όχθη του Δούναβη , λίγα χιλιόμετρα πιο δυτικά βρίσκεται το γνωστό μοναστήρι του Weltenburg που αξίζει να το επισκεφτείτε . Ανήκει στο τάγμα του Αγίου Βενέδικτου (Αβαείο του Αγίου Γεωργίου) και βρίσκεται λίγο έξω από την πόλη του Κέλχαιμ . Είναι χτισμένο επάνω σε μια στροφή του ποταμού εκεί που τα νερά του έχουν σκάψει τα βράχια σε ύψος 80 μέτρων. Ήδη από το 45 μ.Χ υπήρχε στο σημείο αυτό ρωμαϊκό οχυρό. Σύμφωνα με την παράδοση , το 617 μ.Χ οι Ιρλανδοί ιεραπόστολοι Eustachius και Agilus ίδρυσαν τις πρώτες σκήτες και περί το 700 μΧ. ο Άγιος Ruppert, ο απόστολος των Βαυαρών την εκκλησία προς τιμήν του Αγίου Γεωργίου. Από την μεριά του μοναστηριού ένα μονοπάτι παράλληλα προς το ποτάμι δίνει στον επισκέπτη την δυνατότητα να θαυμάσει την μαγεία της φύσης, τους αλπινιστές που σκαρφαλώνουν στα βράχια και αν έχει διάθεση με το μικρό πορθμείο να περάσει στην απέναντι όχθη. Στο μοναστήρι του Weltenburg από το 1050 μ.Χ διατηρείται ζωντανή η τέχνη της ζυθοποιίας. Επειδή στον Μεσαίωνα τα τρόφιμα ήταν λιγοστά οι θερμίδες αναπληρώνονταν με την κατανάλωση του ζύθου, στην Βαυαρία ακόμα και σήμερα θεωρείται σαν τροφή. Ειδικά οι σκούρες μπύρες, Salvator, Barock, Bock, Bajuwator έχουν πολλές θερμίδες. Αυτές οι μπύρες καταναλώνονταν ως επί το πλείστον την Σαρακοστή πριν το Πάσχα, μια εποχή που ήταν κρύα λόγω του καιρού και ταυτόχρονα απαγορευόταν η κατανάλωση κρέατος. Η ζυθοποιία του μοναστηριού παράγει μια σειρά από μπύρες με πρώτη και καλύτερη την Barock Dunkel που είναι και η ναυαρχίδα της παραγωγής. Υπάρχουν επίσης η Winter Traum (χειμερινό όνειρο), η Hell (ξανθιά), η μαγιάτικη (Maibock), μια Πίλς, η μαύρη Asam Bock και η Märzen μια δυνατή Lager που η παραγωγή της ξεκινούσε τον Μάρτιο. Το μοναστήρι είναι ανοιχτό για επισκέπτες όλο τον χρόνο, μπορεί κάποιος να επισκεφθεί επίσης την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και να ξεναγηθεί σε διάφορα οικήματα που είναι επισκέψιμα. Για την καλή διάθεση των επισκεπτών φροντίζει το εστιατόριό του μοναστηριού και με καλό καιρό λειτουργεί ο κήπος στον περίβολο του. Φυσικά η κουζίνα παρέχει όλα τα καλούδια από την πλούσια βαυαρική κουζίνα όπως  λουκάνικα, χοιρινές ωμοπλάτες, μοσχαρίσιο ρολό, ψητό χοιρινό με ξινή σάλτσα και τους χειμερινούς μήνες το ψάρι Karpfen (κυπρίνος ή σαζάνι). Όλα αυτά φυσικά με  συνοδεία μοναστηριακών ζύθων. Όσοι φίλοι αποφασίσουν να το επισκεφτούν τους ευχόμαστε Καλή απόλαυση.

 

Κείμενα – φωτογραφίες :  Σωτήρης Ξώγνος και Στάθης Χαρπαντίδης

 

 





















Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου