Welcome  to  my  blog
“ Η κοιλιά προηγείται της ψυχής”
George Orwell (1903-1950)

Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2022

Στο Οινοποιείο του Κωνσταντίνου Λαλίκου στη Παλιά Καβάλα

Το 1989 ο Κωσταντίνος Λαλίκος φύτεψε τους πρώτους αμπελώνες του στις καταπράσινες περιοχές Χαρακώματα και  Σαμψάκι του όρους Συμβόλου σε υψόμετρο 500 μέτρων . Εδώ η γλυκιά θαλασσινή  αύρα του κόλπου της Καβάλας  διασταυρώνεται με το κρύο πογάζι που «κατεβάζει» το βουνό και σε συνδυασμό με το αργιλώδες έδαφος που είναι πλούσιο σε ασβέστιο δημιουργούν το ιδανικό terroir για την παραγωγή εξαιρετικών γαλλικών κρασοστάφυλων στο ορεινό αμπελοτόπι  του Καβαλιώτη οινοποιού . Το 1995 το Κτήμα Λαλίκου παίρνει σάρκα και οστά με την δημιουργία ενός πρότυπου ορεινού οινοποιείου και ξεκινά την παραγωγή των κρασιών. Το 2005 λίγο πριν από τον τρύγο της χρονιάς ολοκληρώνεται το καινούριο οινοποιείο της οικογενειακής επιχείρησης στη Παλιά Καβάλα (Σκάβαλα κατά την αρχαιότητα) το χωριό των πράσινων βουνοκορφών  του Συμβόλου και των γάργαρων νερών που υδροδοτούσαν  τη πόλη της Καβάλας για πολλούς αιώνες. Ο Κωνσταντίνος Λαλίκος είναι ένας low profile άνθρωπος , με αστείρευτη ενεργητικότητα , χιούμορ  και οικολογική συνείδηση , ασχολείται με την αμπελουργία και την οινοποίηση 30 συναπτά έτη . Τα κρασιά που παράγει το Κτήμα Λαλίκου  έχουν χαρακτήρα , εκφραστικότητα και πλούτο αρωμάτων . Οι ετικέτες που κυκλοφορούν στο εμπόριο είναι το Lalikos Variete και  Joker , το αλσατικό Gewurztraminer , το ερυθρό Μέγα Σύμβολο (από cabernet sauvignon) και το μονοποικιλιακό Signialo(από ασύρτικο ).

Ένα ροζέ για ρεκόρ :  Ο ημίξηρος ροζέ  οίνος «Variete» (από grenache rouge) του Κωνσταντίνου Λαλίκου  εκτός από ένα ευχάριστο και απολαυστικό κρασί με αρώματα κόκκινων φρούτων και λουλουδιών, κατέχει κι ένα ρεκόρ είναι το δεύτερο σε πωλήσεις ροζέ κρασί στη χώρα μετά από αυτό της  Βίβλιας Χώρας . Πίνετε κρύο στους 6-8 º C, συνοδεύοντας υπέροχα ελληνικά καλοκαιρινά πιάτα. Επιδέχεται παλαίωση 3 χρόνια από τον τρύγο.

                                                                  

Προσωπικά  ξεχώρισα : το Lalikos Gewurztraminer ένα κρασί με προσωπικότητα που παράγεται  από την αλσατική ποικιλία Gewurz , ένα από τα πιο διακριτικά αρωματικά σταφύλια στον κόσμο . Το αμπέλι απέδωσε τα μάλλα  στους ορεινούς αμπελώνες του Κτήματος σε ιδανικές εδαφολογικές και κλιματικές συνθήκες με το υψόμετρο να ξεπερνά τα 500 μέτρα . Βέβαια ο Κωνσταντίνος Λαλίκος κατάλαβε πως ένας ακόμη μεγάλος σύμμαχος για την υψηλότερη απόδοση των σταφυλιών αυτών είναι τα ρεύματα της περιοχής που διασταυρώνονται στον αμπελώνα , με το κρύο πογάζι που κατεβάζει το όρος Σύμβολο να συναντά τη γλυκιά θαλασσινή  αύρα του κόλπου της Καβάλας . To Lalikos Gewurztraminer τροφοδοτεί την μύτη με αρώματα εξωτικών φρούτων (ανανά & μάνγκο) ενώ η ιδιαίτερη , πικάντικη γεύση του το κάνει ένα εξαιρετικά δημοφιλές κρασί. 

Λευκό κρασί παλαίωσης : Άφησα για το τέλος ένα κρασί …..οιωνό για τον οινικό χάρτη της Μακεδονίας, ένα λευκό κρασί παλαίωσης με τον διακριτικό τίτλο Omen. Πήρε ο Κωνσταντίνος Λαλίκος μια γαλλική ποικιλία σταφυλιού και την φύτεψε  στο ορεινό αμπελοτόπι του σε υψόμετρο 500 μέτρων . Το sauvignon blanc ευδοκίμησε επιτυχώς και έδωσε το 2018 πεντακόσια κιλά σταφύλι .Ο μούστος ζυμώθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα σε γαλλικό δρύινο βαρέλι μαζί με τις οινολάσπες του και στη συνέχεια  μεταφέρθηκε στη φιάλη όπου παρέμεινε περισσότερο από ένα χρόνο για να αποκτήσει την πολυπλοκότητα των αρωμάτων του .  Θα το βρείτε σε φιάλη  Ντομ Περινιόν ( είναι αυτός ο Βενεδικτίνος μοναχός που έφτιαξε πρώτος τον αφρώδη οίνο Καμπανίας)  και σε magnum . 

Tips : Κτήμα Λαλίκου , Παλιά Καβάλα , τηλέφωνο: +30 2510 836938 , Fax: +30 2510 836938 , e-mail: lalikosw@otenet.gr

 


















Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2022

Ο Θρακιώτικος «λυκουρίνος» είναι το εκλεκτότερο ελληνικό αλίπαστο.

Info : Ο λυκουρίνος είναι  ένα ξεχωριστό έδεσμα της Θράκης, προέρχεται από τους Κέφαλους και ειδικότερα από τα Μυξινάρια, ψάρια της περιοχής των Αβδήρων και του Πόρτο Λάγος. Η καταγωγή του είναι από την Ανατολική Θράκη. Ήταν ήδη ξακουστός από την αρχαιότητα ενώ η φήμη του παραμένει ακόμη ζωντανή ιδιαίτερα στη περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Για την παραγωγή του  η διαδικασία επεξεργασίας ξεκινάει κάθε Σεπτέμβριο, την κατάλληλη χρονική στιγμή που τα Μυξινάρια μεταναστεύουν προς τη θάλασσα για αναπαραγωγή, πιάνονται στις ιχθυοσυλληπτικές εγκαταστάσεις (νταλιάνια) των λιμνοθαλασσών της Θράκης, του Νέστου και στη Βιστωνίδα. Τότε έχουν τα λιπαρά που χρειάζονται, για να παστωθούν με επιτυχία. Για περίπου ένα μήνα, τα κεφαλόπουλα μπαίνουν στο αλάτι και στη συνέχεια στα καπνιστήρια, τους παραδοσιακούς χτιστούς φούρνους με ξύλα. Το τελικό προϊόν, ο λυκουρίνος , χωρίς συντηρητικά και χημικά πρόσθετα, βγαίνοντας από το φούρνο συσκευάζεται και διατίθεται στην κατανάλωση . Η ξεχωριστή γεύση του και η χυμώδης σάρκα του κάνουν τον λυκουρίνο ένα δημοφιλή μεζέ σε ουζερί και τσιπουράδικα.

Τρόπος σερβιρίσματος : Βγάζουμε ολόκληρο το λυκουρίνο  από τη συσκευασία και ξεκινάμε να αφαιρούμε τη πέτσα του προσεκτικά για να μην καταστρέψουμε το νόστιμο λιπάκι που υπάρχει κάτω από αυτήν. Στη συνέχεια  τεμαχίζουμε τη σάρκα του ψαριού σε λεπτές φέτες  ,  προσθέτουμε παρθένο ελαιόλαδο και χυμό μοσχολέμονου (Lime) .  Μια εναλλακτική είναι να ψηθεί λίγο στη φωτιά ή στα κάρβουνα και μετά να καθαριστεί από την πέτσα και τα κόκκαλα.

Η παραγωγή του : Μόνο δυο βιοτεχνίες στην Ελλάδα παράγουν τον λυκουρίνο , πρόκειται για τις δυο βιοτεχνίες καπνιστών-αλιπάστων του Γιώργου Πασχαλίδη και του Πέτρου Βασταρδέλη που δραστηριοποιούνται από το 1950 στο Φανάρι της Κομοτηνής. Ένα μέρος της παράγωγης τους εξάγεται στην Γερμανία και την Ιταλία.

Ο λυκουρίνος στη βιβλιογραφία : Ο Μυκονιάτης  συγγραφέας , μάγειρας και γευσιθήρας Δημήτρης Ρουσουνέλος ψάχνοντας τη  βιβλιογραφία γι’ αυτή τη θαλασσινή νοστιμιά, ανέσυρε ένα εξαιρετικό κείμενο από το βιβλίο του Κεφαλλονίτη συγγραφέα Θέμου Ποταμιάνου («Τα ψάρια και η μαγειρική, εκδόσεις Εστία, 1956, 2003) που μας διδάσκει πως ένας κέφαλος , για ν’ αποκτήσει το αξίωμα του λυκουρίνου , πρέπει να είναι { καλοζωισμένος, να ζει σε υφάλμυρα ρηχά νερά και να τρέφεται με χορταράκια ηλιοχαϊδεμένα». Τότε γίνεται «ο αλμυρός, ο ορεκτικός, με τη χρυσή θωριά, με την τριανταφυλένια σάρκα και με τη γεύση τη γλυκειά». Και ολοκληρώνοντας ο συγγραφέας αναφέρει: «ο λυκουρίνος είναι το νοστιμότερο και το γλυκύτερο αλίπαστο της Ανατολής και ίσως και του κόσμου ολόκληρου. Πολλά ψάρια γίνονται καπνιστά, αλλά ο λυκουρίνος κατέχει τα πρωτεία. Όποιος τον δοκιμάσει αιχμαλωτίζεται }

Tips : Ένα μεγάλο ευχαριστώ για τις πολύτιμες πληροφορίες που μας έδωσε ο Δρ. Μάνος Κουτράκης , Διευθυντής Ερευνών στο Ινστιτούτο Αλιευτικής Έρευνας (ΙΝ.ΑΛ.Ε.), Ελληνικός Γεωργικός Οργανισμός (ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ) και στους υπευθύνους του ευρωπαϊκού ερευνητικού προγράμματος "PERICLES" , Νέα Πέραμος, Καβάλα, τηλ: 0030 25940 22691, 29037 , Email: manosk@inale.gr, fri@inale.gr , Web site: www.inale.gr, www.fishri.gr