Η δυνατή και χαρακτηριστική γεύση του ειλικρινά με ενθουσίασε , είναι ένα αιχμηρό τουλουμοτύρι , με λευκό χρώμα και κρεμώδη υφή. O λόγος για το σκοτύρι της Ίου ένα παραδοσιακό Κυκλαδίτικο τυράκι που παραδόθηκε στους νεώτερους από γενιά σε γενιά. Ας δούμε λοιπόν πως το έφτιαχναν , έπαιρναν κομμάτια από μυζήθρα και κεφαλοτύρι, τα ζύμωναν με γίδινο γάλα , μπαχαρικά του νησιού και κυρίως με θρούμπι. Οφείλει το όνομα του στον ασκό δηλαδή το τομάρι του ζώου μέσα στον οποίο το τοποθετούσαν (τα δύσκολα χρόνια) προκειμένου να ωριμάσει. Στις μέρες μας παρασκευάζεται πλέον μέσα σε μεταλλικά δοχεία, ενώ η γεύση του ενθουσιάζει και τους πιο εκλεκτούς γευσιγνώστες. Είναι εξαιρετικό συμπλήρωμα σε πίτες ,στην ντοματοσαλάτα αλλά και τις πράσινες σαλάτες . Ο Καβαλιώτης μάγειρας Γιάννης Βόρης ( «Ψαράκι», «Remezzo» «Liostasi”, «Cicada Seascape Experience» ) μας έφτιαξε δυο εξαίσιες δροσερές σαλάτες ,αφού πρώτα επεξεργάστηκε το σκοτύρι και το έκανε μια σπινθηροβόλα μους . Το τοποθέτησε στη βάση του πιάτου και από πάνω πρόσθεσε , κόκκινο και κίτρινο ντοματίνι, κάπαρη , φράουλα, χώμα ελιάς , φύλα δυόσμου και φύτρα αρακά. Σαν συνοδευτικό ετοίμασε ένα πρωτότυπο dressing από φράουλες . Ήταν πραγματικά ένα χάρμα οφθαλμών και γεύσεων ότι δοκιμάσαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου