Το πιο πιθανό είναι πως με μια πρώτη ανάγνωση δεν περιμένεις την σπουδαιότητα που κρύβει ο ρόλος της υπεύθυνης φιλοξενίας σε οινοποιείο. Ναι, σίγουρα φαντάζεσαι την κίνηση, την ευχάριστη ατμόσφαιρα του entertaining, τον ήχο των ποτηριών, τα πληθωρικά αρώματα των οίνων και τις μυρωδιές της κουζίνας, τις φιάλες που μεταγγίζονται και τα κρασιά που μοιράζονται. Γέλια, μουσικές και κέφι. Σωστά φαντάζεσαι. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Αυτό είναι μόνο ένα μέρος της φροντίδας. Το πιο σημαντικό είναι το μοίρασμα του Πολιτισμού, ειδικά σε ένα οινοποιείο, 7 γενεών από το 1800. Η ευθύνη της επικοινωνίας των ορθών πληροφοριών: της ιστορίας, της γεωλογίας, της αμπελουργίας, της λαογραφίας και της παράδοσης, της επιστημονικής γνώσης, του πάθους που κρύβεται πίσω από το δημιούργημα που λέγεται Θηραϊκός Οίνος. Το να φιλοξενούμε ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο στο σπίτι μας, στην Σαντορίνη μας, στο οινοποιείο μας είναι κάτι το Ιερό για μένα. Είναι ευθύνη. Στόχος μου είναι να κατορθώσω να επικοινωνήσω στον κάθε επισκέπτη το συναίσθημα του Οινικού μας Πολιτισμού. Και αυτό είναι κάτι που όταν το συμβαίνει, το προδίδουν τα μάτια των ανθρώπων. Θυμάμαι ένα καλοκαίρι που γινόταν η Βεντέμα-τρύγος στο νησί και κάναμε πάτημα παραδοσιακό στο οινοποιείο, με ανοιχτές πόρτες, πολλούς τουρίστες, μουσικές, σταφύλια στο πατητήρι, μούστος στα λινά και μια διάχυτη ευφορία. Κάποια στιγμή βλέπω ένα κύριο, σχετικά μεγάλης ηλικίας, καθισμένος και σκυφτός στην παγκάδα του πατητηριού. Προς στιγμήν ανησύχησα ότι κάτι του είχε συμβεί και κινήθηκα προς το μέρος του για να δω πως θα τον βοηθήσω. Τον ρώτησα τι του συμβαίνει και πως νοιώθει. Περίμενα να μου πει ότι ζαλίστηκε και θέλει να φύγει. Εκείνος με κοίταξε βουρκωμένος και μου χαμογέλασε. ‘‘Είμαι ευτυχισμένος. Είμαι συγκινημένος. Είμαι 74 ετών, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Χάρβαντ και πότε δεν θα φανταζόμουν ότι σε αυτή την ηλικία θα πατούσα ξυπόλυτος σταφύλια που θα γίνουν κρασί. Κρασί που θα πιούν άλλοι άνθρωποι, που με αυτό θα διασκεδάσουν, θα γιορτάσουν, θα παρηγορηθούν, θα ερωτευτούν. Δεν φαντάστηκα ότι θα ζούσα κάτι τόσο αληθινό.’’ Και κατέληξε: ‘‘Αυτό που κάνετε εδώ δεν σας ανήκει. Όχι. Ανήκει στον πλανήτη, σε ολόκληρη την ανθρωπότητα.’’ Αυτό ήταν ένα σημαντικό μάθημα για μένα. Οφείλεις να είσαι συνεπής και ειλικρινής απέναντι σε αυτό το πλάσμα, το ποτό, τον ιστορικό αμπελώνα και την γνώση του γιατί με ένα τρόπο τόσο γήινο και φυσικό όπως το πάτημα των σταφυλιών, το κρασί και την τροφή δημιουργείς κάτι τόσο μεταφυσικό και μελλοντικό, όπως η έμπνευση, το συναίσθημα και οι ύστερες μνήμες. Από τότε δίνουμε μεγάλο βάρος στην επισκεψιμότητα του οινοποιείου από σχολεία. Φροντίζουμε τόσο για το πνεύμα όσο και για το οινό-πνευμα που θα σας διαθέσουμε… και η Φροντίδα είναι γένους θηλυκού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου