Μυτιλήνη: Το παλιό καφενείο του κ Καραμπέτσου στο Παλαιοχώρι

Αφήνοντας πίσω μας το Πλωμάρι πήραμε τον ορεινό δρόμο  για την Αγιάσο ,σταματήσαμε όμως μετά από λίγη ώρα  σ’ ένα όμορφο χωριό το  Παλαιοχώρι, γιατί μας έκαναν εντύπωση  τα  σπίτια του που ήταν  «κολλημένα» μεταξύ τους, χτισμένα σαν τείχη κάστρων για να προστατεύονται προφανώς από τους κατακτητές και τους  πειρατές της εποχής . Βέβαια ο επισκέπτης εδώ αξίζει να δει την εκκλησία της  «Ευαγγελίστριας» που είναι χρισμένη το 1864, ενώ ανεβαίνοντας  στο πιο ψηλό μέρος του χωριού  τη Βίγλα (όπου  Βιγλάρ σημαίνει παρα-τηρητήριο) θα ατενίσει στον ορίζοντα τα παράλια της Χίου, των Ψαρών και της Μικράς Ασίας. Εκεί λοιπόν στο κέντρο του χωριού κάτω από τα πλατάνια υπάρχει ένα αιωνόβιο καφενείο (που η ζωή  του σύμφωνα με τους ντόπιους υπερβαίνει τον έναν αιώνα ) η  «Καμάρα» του Στάθη Καραμπέτσου . Σε κάθε μου ταξίδι ψάχνω να βρω τα παλιά παραδοσιακά καφενεία , τα επισκέπτομαι και τα φωτογραφίζω, θεωρώ πως  σ’ αυτούς τους χώρους συνάντησης και ανθρώπινης επικοινωνίας των Ελλήνων  αφουγκράζεσαι την ιστορία του τόπου και των ανθρώπων . Τα φθαρμένα έπιπλα , τα δεκάδες αντικείμενα και ενθύμια στους τοίχους , το παλιό ψυγείο του πάγου , το φανάρι στη κουζίνα , το πέτρινο τζάκι , τα φθαρμένα μωσαϊκά όλα έχουν κάτι να σου πουν.  Φιλόξενη η κόρη του κ Καραμπέτσου μας τράταρε τους πρώτους μεζέδες και μας πρότεινε να πιούμε το ούζο Πιτσιλαδής γιατί χρησιμοποιεί μια πατροπαράδοτη Μικρασιάτικη συνταγή στη παρασκευή του και είναι ο μόνος που μουσκεύει τον γλυκάνισο σε θαλασσινό νερό πριν τον ρίξει στο καζάνι !!!