Κατ’ αρχάς : Το Erlangen είναι μια πόλη της Μέσης Φρανκωνίας με πληθυσμό περίπου
115.000 κατοίκους , είναι γνωστή στους περισσότερους σαν η έδρα της εταιρείας
Siemens και έδρα του Πανεπιστημίου Fredrich-Alexander-Universität
Erlangen-Nürnberg, σε αυτό μάλιστα φοίτησε και ο ποιητής Λορέντζος Μαβίλης. Στο
πέρασμα των αιώνων η πόλη καταστράφηκε από τις συνεχείς πολεμικές συρράξεις ,
μετά την «Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου» στην Γαλλία ο Βαρόνος Christian Ernst
κάλεσε Ουγενότους εργατοτεχνίτες με τις οικογένειές τους και τους εγκατέστησε
στην πόλη. Αργότερα έκτισε έναν ολόκληρο οικισμό για να τους στεγάσει. Οι
νεοφερμένοι έφεραν από την πατρίδα τους νέες πρωτοποριακές ιδέες και τεχνικές αλλά
και γαστρονομικές προτάσεις. Τα σαζάνια (Karpfen), τα σπαράγγια (Spargel) οφείλονται
στους Ουγενότους, ενώ η πλεκτική και η υφαντουργική έδωσαν στην πόλη πλούτο για
200 περίπου χρόνια. Δίκαια λοιπόν ονομάζεται το Erlangen πόλη των (Ουγενότων =Hugenotenstadt)
.
Το Φεστιβάλ του βουνού και της μπύρας : Από το μακρινό 1755 και για ένα δεκαήμερο μεταξύ της Ανάληψης και της Πεντηκοστής λαμβάνει χώρα στο Erlangen (20 χλμ. από την Νυρεμβέργη) η γιορτή της μπύρας γνωστής σαν Φεστιβάλ του βουνού («Bergkirchweih») που συγκεντρώνει πάνω από 1.000.000 επισκέπτες . Αυτή η γιορτή έχει την ιδιαιτερότητά της γιατί γιορτάζεται σε ένα λόφο που υψώνεται έξω από το Erlangen, ανάμεσα σε πλατάνια και οξιές και ονομάζεται Burgberg ο πύργος του βουνού. Ένας κεντρικός δρόμος χωρίζει την άνω και κάτω περιοχή , από την κάτω μεριά βρίσκονται οι ψησταριές και τα κουλουρτζίδικα και ότι άλλο βάλει ο νους του ανθρώπου. Πάνω από τον δρόμο βρίσκονται τα ξύλινα παραδοσιακά τραπέζια με τους πάγκους , καθώς και τα περίφημα κελάρια, που είναι σήραγγες σκαμμένες στο βουνό όπου φυλαγόταν παλιά γεννήματα, τουρσιά και μπύρες. Η μεγαλύτερη σήραγγα που διαπερνά το βουνό έχει μήκος 975 μέτρα. Σήμερα υπάρχουν σε λειτουργία 17 κελάρια με μεγαλύτερο το Henningerkeller μήκους σχεδόν 1 χλμ. που διατρέχει σχεδόν όλο το βουνό. Υπάρχουν και άλλα ονομαστά κελάρια, όπως το Niklaskeller, το Henningerkeller, το Erichkeller και το Birknesskeller. Το πιο ονομαστό όμως είναι το Entleskeller, το κελάρι της πάπιας που είναι ανοιχτό εκτός εποχής όλο το χρόνο. Κατά την διάρκεια του Bergkirchweih συναντιούνται οι παρέες, οι συνάδελφοι από την δουλειά και οι οικογένειες, ειδικά όταν το επιτρέπει ο καιρός κάθονται μέχρι αργά, απολαμβάνουν την νύχτα αλλά και τις μουσικές που προσφέρουν τα διάφορα κελάρια. Ισχύει ένας άγραφος νόμος, μπορείς να φέρεις φαγητό ψωμί κέϊκ και ότι άλλο επιθυμείς αλλά είσαι υποχρεωμένος να αγοράσεις μπύρα από τα κελάρια. Στην ουσία προσφέρουν και τα κελάρια πολλά διαφορετικά εδέσματα όπως λουκάνικα (Bratwurst), χοιρινή ωμοπλάτη (Schäufele), ψητό χοιρινό (Schweinebraten), βόδι στην σούβλα (Ochsenspiess) και πολλά άλλα. Τα τελευταία χρόνια έχουν εισχωρήσει και ξένα εδέσματα πχ Pizza, Palacinke=Crepes, γύρος κτλ. Το Bergkirchweih δεν είναι απλώς ένα πανηγύρι, είναι τρόπος ζωής αν και στην Φρανκωνία τα σκήπτρα τα κατέχει το πανηγύρι του Αγίου Μιχαήλ=Michaeliskärwa στην διπλανή Φύρθ που κλείνει και την περίοδο των πανηγυριών. Τον χειμώνα μόνο τα Σαββατοκύριακα και κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα γίνονται οργανωμένες περιηγήσεις στα ιστορικά κελάρια.
Σωτήρης Ξώγνος
Stathis Harpas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου