Κρητική κουζίνα πρώτη και με διαφορά !!!

H Κρήτη διαθέτει υλικά και μαγειρική που την κάνουν  μοναδική στο πανελλήνιο και σ’ όλο το κόσμο , δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε πως τα  τελευταία χρόνια έχει  δημιουργήσει  και τις δικές της τάσεις στη παγκόσμια διατροφή. Η κρητική κουζίνα βασίζεται  σε αγνά υλικά  υψηλής διατροφικής αξίας  ενώ συνδυάζει τη γαστρονομική απόλαυση με την ποιότητα.  Μου δόθηκε η ευκαιρία να την γνωρίσω πριν από αρκετά χρόνια όταν έγινα κουμπάρος στο γάμο του Μιχαλιού και της Ζωής στην Ανώπολη Σφακίων . Όλα αυτά τα χρόνια  απόλαυσα εξαίσιες γεύσεις που τις περισσότερες τις δοκίμαζα για πρώτη φορά !!!!! Τι να πρωτοθυμηθώ το σύγκλινο που έφαγα στον Θέρισο (εκεί όπου ο Βενιζέλος ξεκίνησε την επανάσταση το 1905)  εξαιρετικά κομμάτια καπνιστού ή τσιγαρισμένου χοιρινού κρέατος, που διατηρούνται μέσα στο λίπος του χοίρου (γλίνα), και τα όποια συνόδευσα με ένα υπέροχο βραστό χόρτο το σταμναγκάθι που μαζεύουν από τις πλάγιες του Ψηλορείτη .Από τον φούρνο του Ορφανουδάκη στην Ανώπολη (το χωριό της νύφης) δοκίμασα το εξαιρετικό Σφακιανό παξιμάδι που γίνεται το καλύτερο ντάκο , αφού πρώτα το βρέξουν με λίγο νερό μετά το αλείφουν με λάδι ,κρητική μυζήθρα, ρίγανη και τριμμένη ντομάτα . Ξεχώρισα όμως και το Σφακιανό γιαχνί τσιγαριαστό αρνίσιο κρέας, σιγομαγειρεμένο στην κατσαρόλα με λάδι και κρεμμύδι χωρίς καθόλου νερό,  τη στάκα ( το κρητικό στακοβούτυρο)  που χρησιμοποιείται σε πολλά κρητικά εδέσματα και τα νοστιμίζει μοναδικά. Συνοδεύει  εξαιρετικά τηγανητά αυγά ,πατάτες και  κρητικά λουκάνικα . Στα Χανιά και στο Ρέθυμνο  βγάζουν  τους περισσότερους σκάρους ,εννοώ αυτό το μικρό νοστιμότατο ψαράκι  που ζει σε βραχώδη και καθαρά νερά , εδώ τους σκάρους τους  μαγειρεύουν πλακί στην κατσαρόλα ή με μπάμιες στο φούρνο , την δεύτερη εκδοχή δεν τόλμησα να την πλησιάσω !!!   Το νοστιμότατο αλλαντικό απάκι που παρασκευάζεται από άπαχο χοιρινό κρέας είναι από τους καλύτερους μεζέδες για τη τσικουδιά . Να πας στη Κρήτη και να μη φας χοχλιούς μπουμπουριστούς δεν νοείται , μου έμαθε να τρώω σαλιγκάρια η συγχωρεμένη η μάνα μου αλλά οι Κρητικοί ομολογώ τα μαγειρεύουν πεντανόστιμα . 

Ένα θεσπέσιο πιάτο που έχει χαραχτεί βαθιά στη μνήμη ήταν το στιφάδο με μανιτάρια «κουμαρίτης» που  δοκίμασα σ’ ένα χωριό των Χανίων  , πρόσθεσαν κρεμμύδια  στη κατσαρόλα , δάφνη, φλούδα πορτοκαλιού , παρθένο ελαιόλαδο και έσβησαν με κόκκινο κρασί . Τι απύθμενη νοστιμιά έβγαζαν φίλοι μου τα άγρια μανιτάρια «κουμαρίτης» που σημειωτέον τα μάζεψε ο συλλέκτης Δημήτρης Δημητρουλάκης από τους πρόποδες των Λευκών Ορέων σε υψόμετρο 400 μέτρων στην ημιορεινή περιοχή των Μεσκλών . Δεν θα ξεχάσω βέβαια και τα υπέροχα ξεροτήγανα που προσέφερε η οικογένεια της νύφης στο γλέντι του γάμου , κάτι υπέροχα γλυκίσματα από τηγανητά φύλλα τυλιγμένης ζύμης πασπαλισμένα με σουσάμι ,που συγγενεύουν γευστικά με τις δίκες μας δίπλες. Και κλείνοντας να σημειώσω πως στα Σφακιά έμαθα να τρώω την σφακιανή  πίτα που αποτελεί την εμβληματική πίτα του  νησιού καθώς και τη γραβιέρα με το μέλι μια εκρηκτική διασταύρωση γεύσεων και αρωμάτων !!!!