Ταβερνείο «Δίπορτο» : Η υπόγα των γεύσεων που η ιστορία της ξεπερνά τα 150 χρόνια

☛  Γαστρονομία είναι όπως λέει και το παλιό καλό τραγούδι : δυο πόρτες έχει η ζωή , άνοιξα μια και μπήκα κι έφαγα ένα σπαρταριστό λαχανόρυζο . Η νοστιμιά και η φρεσκάδα του , οι δυο-τρεις πράσινες τσακιστές ελιές και οι λίγες φετούλες τσούσκας που το συνοδεύουν με χάρη , μεράκι και σεμνότητα, και η αξέχαστη επίγευση της ελληνικότητάς του – αυτό το λαχανόρυζο είναι η γαστρονομία. Η γαστρονομία, στην ελληνική εκδοχή τουλάχιστον , είναι δίπορτη και βρίσκεται σε μια υπόγα ακριβώς πίσω από τη Βαρβάκειο αγορά , γνωστή στους παροικούντες την αγοραία και χρηματιστηριακή Ιερουσαλήμ , ένα κουτούκι άσημο ,παλιό, μικρό και δίχως ταμπέλα , με πιστούς θαμώνες , με δυο πόρτες , η μια από την οδό Θεάτρου και η άλλη από την οδό Σωκράτους , εξ ου και το όνομα που του καθιερώθηκε : «Δίπορτο» . Μπήκα όντως από τη μια πόρτα και περίμενα μαζί με άλλους  να αδειάσει κάποιο τραπέζι , να μοιραστώ το γεύμα μου με κάποια παρέα – έτσι συμβαίνει εδώ – να ενταχθώ στο κλίμα της βαβούρας , των μεγαλοαστών με τα μεταξωτά φουλάρια των λαϊκών με τα ρούχα της δουλειάς , της υγρασίας, της ιστορικής πατίνας , των παλιών βαρελιών , του μπακαλόπαιδου που τρέχει από το ένα τραπέζι στο άλλο σερβίροντας αχνιστές και αλησμόνητες ρεβυθάδες του τύπου που τρώει στο όρθιο σε μια γωνιά του μαγαζιού , του άλλου που  βγάζει αλλαντικά από το χαρτί , αγορασμένα από το μπακάλικο δίπλα , του κυρ-Μήτσου στη μικρή κουζινίτσα , με το γελαστό μουστάκι και το γλυκό αλλά αετίσιο βλέμμα , να βουτάει με το ένα χέρι τη κουτάλα στη μελωμένη φασολάδα και με το άλλο να γυρίζει τα ψαράκια στην υποτυπώδη σχάρα . Έπαθα μια ταραχή όταν μύρισα τον αέρα της υπόγας αυτής , τη σπιτίσια αυτή μυρωδιά καλομαγειρεμένου φαγητού , νοτισμένη ελαφρά από την υγρασία της ιστορίας. Σκίρτησε η καρδιά μου όταν πέρασε κάτω από την μύτη μου ένα βαθύ πιάτο γεμάτο μέχρι επάνω με κοφτό μακαρονάκι με ζουμάκι φρέσκιας ντομάτας και λίγο κρεατάκι , όπως το έκανε η μάνα μου , φρέσκο και λαχταριστό .  Λύγισαν τα γόνατα μου όταν έσκασε στο τραπέζι μου μια φάβα αλλά τι φάβα , ένα βουναλάκι μαλακού και μαυλιστικού οσπρίου , λίγα κομμάτια χονδροκομμένου γλυκοφάγωτου κρεμμυδιού , μερικές τσακιστές ελιές και καλό ελαιόλαδο , η ανάμνηση των οποίων καρφώθηκε στο νου μου . Όπως επίσης και τα τρυφερά ρεβίθια με τον πεντανόστιμο ζωμό και βέβαια τα επικά ψαράκια στη σχάρα , γοπίτσες, μαρίδες, μικροί κολιοί , φρεσκότατα , συνοδεία χορταστικής και τροφαντής ντοματοσαλάτας με κρεμμύδι . Πλήρωσα είκοσι ευρώ για δυο άτομα , μαζί με την ρετσίνα , άφησα ένα πουρμπουάρ στο μπακαλόπαιδο , χαιρέτησα τον κυρ-Μήτσο και βγήκα από την  άλλη πόρτα της γαστρονομίας"   

 

                 Επίκουρος (κατά κόσμον Αλβέρτος Αρούχ)

 

 *   Ο κορυφαίος κριτικός εστιατορίων και γευσιγνώστης ο αξέχαστος Επίκουρος (κατά κόσμον Αλβέρτος Αρούχ) έγραψε αυτή την κριτική για το «Δίπορτο» πριν από αρκετά χρόνια , το κείμενο παραμένει μέχρι σήμερα επίκαιρο και γλαφυρό και περιλαμβάνεται στο βιβλίο του "Η Γεύση της μνήμης" .Προσωπικά γαλουχήθηκα με τις κριτικές που έγραφε ο Επίκουρος πριν από 20-30 χρόνια στα γόνιμα χρόνια της «Ελευθεροτυπίας» του Κίτσου Τεγόπουλου και του «Βήματος» του ομίλου Λαμπράκη.

 

        

Κοκτέιλ με κρασί από την “Oenops Wines” του Νίκου Καρατζά

To κρασί μαζί με την αγάπη είναι δυο από τις μεγαλύτερες απολαύσεις της ζωής, άλλωστε το είπε και ο Ευριπίδης  «όπου δεν υπάρχει κρασί, δεν υπάρχει αγάπη». Το απολαμβάνω στην ιδανική θερμοκρασία  και όταν το μοιράζομαι με αγαπημένους  ανθρώπους αποκτά καλύτερη γεύση , όταν όμως το δοκίμασα ως συστατικό σε κοκτέιλ το λάτρεψα ακόμη περισσότερο!!! Χαλαρώστε λοιπόν και δροσιστείτε κατά τη διάρκεια των ζεστών καλοκαιρινών βραδιών μ’ ένα παιχνιδιάρικο κοκτέιλ που έχει ως βάση το λευκό , κόκκινο ή το ροζέ κρασί. Δεν είναι απαραίτητο να επιλέγετε κοκτέιλ με βάση το σκληρό αλκοόλ , ένα κρασί δίνει σαφώς καλύτερο αποτέλεσμα και με την ανάμειξη κατάλληλων  συνοδευτικών  και αρωματικών βοτάνων θα απολαύσετε ένα γευστικό , πολύχρωμο και δροσιστικό ποτό. Πρόσφατα  συνάντησα  τον Γιώργο Τερζάκη( barman του café-bar «Apallou») στην Οινοποιία «ΟΙΝΩΨ» (Oenops Wines) στα Κοκκινόγεια Δράμας . Ήρθε να μας φτιάξει κοκτέιλ με βάση τα κρασιά του Νίκου Καρατζά , διάλεξε δυο από αυτά , ένα λευκό και ένα ροζέ από την σειρά ΑΠΛΑ και δημιούργησε δυο δροσερά και πολύχρωμα κοκτέιλ , το ένα το ονόμασε «ΑΠΛΑ σαγκριά» και το δεύτερο «pink blossom Νεγκρόνι» . Η σαγκριά είναι ένα  δημοφιλές κοκτέιλ , στην ουσία πρόκειται για ένα wine punch όπου ο Γιώργος ανάμειξε το λευκό κρασί με φύλλα δυόσμου , μάγκο, ροδάκινο και ginger ale . Το αποτέλεσμα ήταν ένα τέλειο φρουτώδες  και δροσιστικό ποτό. Το «pink blossom Νεγκρόνι» αυτή η ευρηματική παραλλαγή του Negroni με κέρδισε από τη πρώτη γουλιά, κόλλησα μαζί του και το απαθανάτιζα συνεχώς με το κινητό μου. Ο bartender Γιώργος Τερζάκης ανακάτεψε ιδανικά το ροζέ ΑΠΛΑ  μ’  ένα σελέκτ απεριτίφ grapefruit gin , cherry blossom  και tonic . Βγήκε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα που έκανε refresh στις αισθήσεις μου.