Μπορεί
να σε τρομάζει με την αγκαθωτή εμφάνιση της
και το μεγάλο κεφάλι που διαθέτει αλλά οι σκορπιομάνες κατέχουν εξέχουσα θέση
στην ελληνική κουζίνα για την απύθμενη νοστιμιά που βγάζουν με τη χιονάτη και
γλυκοφάγωτη σάρκα τους . Στις περισσότερες περιοχές της χώρας την μαγειρεύουν ψαρόσουπα
γιατί το λιπαρό και νόστιμο κρέας της δημιουργεί έναν έξοχο ζωμό. Σε άλλα μέρη όπως στη Καβάλα και τη Θάσο κάνουν την σκορπίνα «γούνα» και την ψήνουν στα κάρβουνα. Αφού πρώτα τη
καθαρίσουν καλά και αφαιρέσουν τα δηλητηριώδη αγκάθια της , την ανοίγουν στα δυο και την ψήνουν «γούνα» στη θράκα . Η χιονάτη σάρκα της μας έδωσε μια απίστευτη βαθιά νοστιμιά
και μια ραφινάτη λιπαρότητα , στη γεύση μου έφερνε κάτι μεταξύ καβουριού και
αστακού μια και η διατροφή της βασίζεται σε διάφορα είδη καβουριών.
Συνοδέψαμε τη σκορπίνα με λευκό «Βιδιανό» του Δραμινού οινοποιού Νίκου Καρατζά
, ένα
φινετσάτο κρασί που παλαιώνει για έξη μήνες με τις οινολάσπες του σε κεραμικούς
αμφορείς και μας δίνει πλούσια αρώματα εσπεριδοειδών και λουλουδιών.