Το Βερολίνο αγαπητοί φίλοι είναι σε θέση να προσφέρει έντονες γευστικές απολαύσεις , σε γενικές γραμμές το φαγητό είναι φθηνό, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν μπορεί κάποιος να ξοδέψει πολλά χρήματα αν το επιθυμεί . Από τα 7.000 εστιατόρια του Βερολίνου το 60% ανήκει στην ethnic γαστρονομική σκηνή , κουζίνες όπως η ινδική, αραβική, ελληνική, κινέζικη, τούρκικη και η ιταλική έχουν κερδίσει τις προτιμήσεις των Βερολινέζων . H τοπική κουζίνα του Βερολίνου είναι ρουστίκ και πλούσια σε θερμίδες , η βάση της αποτελείται από χοιρινό, χήνα, ποταμίσια ψάρια , μπιζέλια, φασόλια , πατάτες και αγγούρι . Τα φαγητά τους είναι νόστιμα μεν αλλά θερμιδοφόρα δε , κι αυτό γιατί το ζωικό λίπος και οι παχιές πολύπλοκες σάλτσες κυριαρχούν στη μαγειρική τους .Βέβαια αν ρωτήσετε ένα Γερμανό να σας πει γιατί η κουζίνα τους είναι τόσο παχυντική θα σας απαντήσει γιατί ο χειμώνας είναι βαρύς στη χώρα και οι θερμοκρασίες που επικρατούν χαμηλές . Ίσως το πιο διάσημο Βερολινέζικο πιάτο είναι το Currywurst , ψητό λουκάνικο χοιρινού κρέατος κομμένο σε φέτες που καρυκεύεται με ντομάτα και κάρυ , σερβίρεται με τηγανητές πατάτες . Το ξινό λάχανο (Sauerkraut) είναι μια σπεσιαλιτέ της γερμανικής κουζίνας, παρασκευάζεται από λάχανο με ξίδι και συνδυάζεται αρμόνικα με το λουκάνικο( wurst) και το χοιρινό κότσι (Schweinshaxe). Τα Κνέντελ(Knodel) είναι άλλη μια σπεσιαλιτέ διαδεδομένη σε όλη τη Γερμανία, πρόκειται για ένα είδος μεγάλων πατατοκεφτέδων που γίνονται από τριμμένες πατάτες, ψίχα ψωμιού και χοιρινό λίπος και σερβίρονται συνήθως μαζί με κάλμπσαχσε (Kalbshashse) που είναι τα μοσχαρίσια κότσια και Schweinenbrate (χοιρινό κρέας). Αν θα θέλατε κάτι πιο ελαφρύ θα σας προτείναμε να δοκιμάστε το άουφλαουφ ένα εξαιρετικό ογκραντέν ζυμαρικών , το μάουλτασεν χειροποίητα γεμιστά ζυμαρικά με συνοδεία καφέ σάλτσας , και τα ζουμερά καφεδάκια Konigsberger Klopse με λεμονάτη σάλτσα και κάππαρη .
Η κουζίνα του Βερολίνου διαμορφώθηκε από έναν Βασιλιά : Ένας από τους ανθρώπους που είχαν τη μεγαλύτερη επιρροή στην κουζίνα του Βερολίνου δεν ήταν, όπως νομίζουμε, εκπαιδευμένος σεφ, αλλά πολιτικός , ο Μέγας Φρειδερίκος . Στις αρχές του 18ου αιώνα, αυτός ο βασιλιάς της Πρωσίας διέταξε τους υπηκόους του να τρώνε κυρίως αγγούρια και πατάτες. Αυτά τα τρόφιμα μεταφέρθηκαν στην Ευρώπη μερικές εκατοντάδες χρόνια πριν από την Αμερική. Ο Φρειδερίκος λοιπόν ενθάρρυνε την κατανάλωση αυτών των καλλιεργειών επειδή και οι δύο ήταν φθηνές και ταίριαζαν στον λιτό τρόπο ζωής της Πρωσίας. Μέχρι σήμερα εξακολουθούν να είναι αγαπημένα στην Βερολινέζικη κουζίνα .
Το street food : τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε γαστρονομική αναγέννηση στους δρόμους του Βερολίνου , θα το λατρέψετε εσείς οι ψαγμένοι γευσιγνώστες γιατί προσφέρει πέρα από τις παραδοσιακές γερμανικές σπεσιαλιτέ και γευστικές απολαύσεις από τις κουζίνες όλου του κόσμου . Αυτό σας το εγγυώνται οι ερασιτέχνες και επαγγελματίες μάγειρες από όλο τον κόσμο (που μπορεί να μην έχουν βραβευτεί με κάποιο αστέρι Michelin) αλλά θα σας προσφέρουν εξωτικές γεύσεις χρησιμοποιώντας υλικά υψηλής ποιότητας , ανταμοιβή τους τα επιφωνήματα θαυμασμού και τα χαμόγελα των περαστικών που δοκιμάζουν τις γευστικές δημιουργίες τους .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου