Έχει περάσει ακριβώς ένας μήνας από την επίσκεψη μου στα Βρασνά, ένα από τα χωριά του Νομού Θεσσαλονίκης (Ασπροβάλτα, Σταυρός, κλπ) για να επιμεληθώ μια ανανέωση στο μενού ενός εξαιρετικής αισθητικής πέτρινου εστιατορίου που βρίσκεται μέσα στο χωριό. Το λένε «ΑΜΠΕΛΟΣ» και είναι του Δημήτρη Παπαγερούδη, Ιδιοκτήτη και ιθύνοντα νου του εγχειρήματος… Ποτέ δεν με επηρέασε πιο άμεσα ένα Road Trip σαν αυτό που περνάει μέσα από την παλιά -προ Εγνατίας- εθνική οδό… Τα πάντα είναι συνώνυμα του CULT…. Κάτι που προφανώς με ενθουσίασε όπως καταλαβαίνετε… Εδώ στις κηδείες και τα μνημόσυνα αντί για κονιάκ πίνουν τσίπουρα και τρώνε τουρσιά… Εδώ κλείνουν τα μαγαζιά ακόμα και στις 10 το πρωί -ενώ μπορεί να είσαι μέσα και να ψωνίζεις… γιατί κάποιος φίλος κάπου ψήνει πανσέτες και έχει μαζευτεί η παρέα… Εδώ τις Μοσχαρίσιες τόμαχωκ ο ντόπιος χασάπης τις έχει βαφτίσει «μπριζόλα με το πόμολο»…. Εδώ έφαγα για πρώτη φορά πατσά…. (γιατί αυτό που έτρωγα στην νότια Ελλάδα δεν έχει καμιά σχέση με αυτό το έπος του ξενυχτάδικου «Κωνσταντινούπολη»). Εδώ οι ΦΙΛΟΙ είναι πάντα έτοιμοι για όλα… ο ΠΑΟΚ είναι όντως θρησκεία αφού νεκρώνουν τα πάντα σαν να είναι επίσημη αργία του κράτους όταν παίζει η ομάδα… Εδώ υπάρχουν και πολλά μπαρ σαν αυτά που βλέπουμε στις Cult ελληνικές ταινίες με ακόμα πιο cult φιγούρες μέσα και εδώ…σταματάει η περιγραφή… (Εικαστικά οι ταμπέλες έχουν αδιανόητο ενδιαφέρον για ένα λεύκωμα ή ένα coffee book). Σ αυτό τον απρόσμενα οικείο τόπο έπρεπε να δουλέψω με τον Δημήτρη Παπαγερούδη κάποιες καινούργιες συνταγές . Η αλήθεια είναι πως οργιάσαμε μέσα στην κουζίνα για 4 μέρες και το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό. Συκωτάκια πουλερικών στην θράκα με κυκλαδίτικη μαϊντανοσαλάτα από πάνω, κεμπάπ βέργας απ το Σεράγεβο, χοιρινό σασλίκ από τον Καύκασο, Τούρκικο τζατζίκι, Καβουρμά (στην έδρα του καβουρμά) με αυγά φυσικά, ένα μπιφτέκι πρόβατο από άλλο πλανήτη (το ήθελε πολύ ο Δημήτρης), αλοιφές, μεζεκλίκια και ένα σωρό άλλα πράγματα που πλαισιώνουν το ήδη πεντανόστιμο μενού του… Έφυγα με μια θλίψη γιατί πέρασα απρόσμενα ωραία γνωρίζοντας και τους ανθρώπους του Δημήτρη… την Βενετία, τον Θανάση, τον Τάκη, την Στέλλα, τον Πατρίκιο με τα γυράδικα στην Τούμπα, και ήταν σαν να γνώρισα και τον «καλλιτέχνη» όπως τον λένε εκεί πάνω, τον Βασίλη τον Καρρά που είναι κάτι πάνω από κολλητός του Δημήτρη, φίλος ή συγγενής… Είναι ο άνθρωπός τους !!! Αυτός που θα τους συντροφεύει θα τους συμβουλεύει και θα τον ακούνε για ΠΑΝΤΑ….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου