Το κακάο υπόθεση των Αζτέκων : Οι πρώτες πληροφορίες που έχουμε για την καλλιέργεια κακαόδεντρων είναι από την εποχή του πολιτισμού των Μάγια κάπου στο 600 μ.Χ. Στην εποχή των Αζτέκων το είδος ήταν σπάνιο και άξιζε όσο και το χρυσάφι. Οι καρποί προσφέρονταν συνήθως στους Θεούς και τους βασιλιάδες και χρησίμευαν ακόμα ως μέσο εμπορικών συναλλαγών, δηλαδή ως χρήμα. Η σοκολάτα όμως δεν ήταν τότε γνωστή με τη σημερινή στερεά μορφή της. Οι Αζτέκοι χρησιμοποιούσαν τους καρπούς του κακάο – αφού πρώτα τους έτριβαν μεταξύ τους και τους έκαναν σκόνη – για την παρασκευή ενός ροφήματος που το ονόμαζαν ξοκοάτλ . Το ρόφημα αυτό, στο οποίο πρόσθεταν και άλλα μπαχαρικά, το έπιναν ζεστό και θεωρούσαν ότι ήταν χωνευτικό, δυναμωτικό και το καλύτερο φάρμακο της εποχής εκείνης, που μπορούσε να γιατρέψει κάθε αρρώστια. Στην ακμή τους οι Αζτέκοι από το 250 έως το 900 μ.χ πραγματοποιούσαν ένα συνεχώς ακμάζων εμπόριο με λοβούς κακάο , το οποίο τους βοήθησε να αποκτήσουν μεγάλο πλούτο . Ο Μοντεζούμα ο τελευταίος Αζτέκος αυτοκράτορας λέγεται ότι είχε από χίλιους τόνους λοβών κακάο αποθηκευμένους στην ανακτορική αυλή του την περίοδο της κατάκτησης του Μεξικού το 1519 παρά το γεγονός ότι ο ίδιος δεν είχε δικά του φυτά. Ο ίδιος ο αυτοκράτορας λέγεται ότι έπινε 40 ροφήματα Ξοκοάτλ καθημερινά για ενέργεια από χρυσά μπολ !!! Η λέξη «ξοκοάτλ» προέρχεται από τη λέξη «ξόκοκ» που σημαίνει πικρό και τη λέξη «ατλ» που σημαίνει νερό , αλλά οι Ευρωπαίοι επειδή δεν μπορούσαν να τη προφέρουν , ονόμασαν το προϊόν απλά σοκολάτα (τσόκολειτ)
Το κακάο γίνεται Ισπανικό : Ο πρώτος Ευρωπαίος που θεωρείται ότι ανακάλυψε και έφερε το κακάο στην Ευρώπη είναι ο Χερμάντο Κορτέζ , ο οποίος το Πάσχα του 1519 προσάραξε με το στόλο του στη χερσόνησο Γιουκατάν. Εκεί τον υποδέχτηκε ο βασιλιάς των Αζτέκων Μοντεζούμα, που του πρόσφερε χρυσάφι, πολύτιμους λίθους και ένα καλάθι γεμάτο με κόκκους κακάο. Κατά την επιστροφή του στην Ισπανία το 1528, o Κορτέζ έφερε μαζί του τους πρώτους καρπούς του κακάο και τα απαραίτητα σύνεργα για την προετοιμασία του ροφήματος ξοκοάτλ .Το νέο αυτό ρόφημα κατέκτησε αμέσως τη Βασιλική Αυλή της Ισπανίας και απέκτησε σύντομα πιστούς φίλους μεταξύ της Ισπανικής αριστοκρατίας. Έπιναν λοιπόν το ζεστό ξοκοάτλ όπως οι Αζτέκοι , το ανακάτευαν με νερό και το αρωμάτιζαν με μπαχαρικά όπως το πιπέρι , γλυκάνισο , κανέλα και με αμύγδαλα και φουντούκια που εισήγαγαν από την Ευρώπη .
Το κακάο κατακτά την Ευρώπη : Το κακάο στον 16ο αιώνα έγινε αποδεκτό απ’ όλες τις βασιλικές αυλές της Ευρώπης , οι κυρίες της αυλής μάλιστα γιόρταζαν τελετουργικά τη πόση του κακάο , συναντιόταν στις μεγάλες αίθουσες δεξιώσεων και σέρβιραν το αφρώδες κακάο σε μικρά ασημένια σκευή και στις καλύτερες πορσελάνες. Το 1650 η σοκολάτα πρωτοεμφανίζεται στο Λονδίνο και γρήγορα γίνεται ανάρπαστη ως «θρεπτικό ρόφημα». Ο γιατρός της βασίλισσας Άννας την ανακατεύει με γάλα με μία μυστική συνταγή που χρησιμοποιεί ως δυναμωτικό. Το 1711 ο αυτοκράτορας Κάρολος της Αυστρίας μεταφέροντας την Αυλή του από τη Μαδρίτη στη Βιέννη συναντά την ισπανική ροπή στη σοκολάτα. Το 1755 η Αμερική ανακάλυψε κάπως καθυστερημένα τη σοκολάτα , ενώ στην Ελλάδα ο μέγας Σπυρίδων Παυλίδης σε ηλικία 24 ετών το 1840 έκανε ένα μεγάλο ταξίδι στην Ευρώπη για να τη γνωρίσει . Ένα χρόνο αργότερα φτιάχνει τη πρώτη σοκολάτα στην Ελλάδα και μερικά χρόνια μετά η σοκολάτα «Υγείας» Παυλίδη παίρνει την πρώτη της διάκριση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου